Rivayet olunur ki,  tarihte ‘Şiir’ kavramı olarak kabul edilecek ilk dizeleri; bir Sümer Kadını yazmış…

Çocuk doğurması inanç gereği yasak olan Sümer Rahibeleri’nden birinin bu yasağa karşı çıkarak, hoşlandığı bir tapınak görevlisi gençten yaptığı çocuktur bu…

Zira rahibe eğer çocuk sahibi olursa, yasak gereği çocuk öldürülecektir, o da bağrına taş basarak çocuuğnu son kez öperek bir nilüferin üstünde nere bırakır, onu bir kral bulur ve büyütür ve evlilik çağı gelince de, bir saray ileri gelenine verilir ama bir şartla…

Kız, bağlılığını, krala saygıyı ve gönüllüğünü belirtecek bir metin kaleme alacaktır…

O da gayet duygulu ve kafiyeli bir yazı kaleme alır ve tarihin ilk şiiri doğar…

*****************

Bu tabii ki bir rivayet…

Kimbilir kaç kişi içten içe ne duygular beslemiş ve bir şeyler karalamıştır bir yerlere…

Taşlara ve duvarlara tabii…

***********

Şiirle ilk tanışmam, 3-3,5 yaşlarındadır…

2,5-3 yaşında okuma-yazma öğrendiğim için, babam eve Kurtuluş Yayınları’nın efsane özel ciltli klasiklerini almıştı…

O kitaplar arasında ‘Hayyam/Bütün Dörtlükler’ adlı kitaptan başlamıştım ilk şiir okumaya…

Sonra da anne tarafından yakın akraba olmamızdan sebeple, Üstad Nazım Hikmet’in şiirleriyle büyüdüm; Orhan Veli, Cemal Süreyya, Soneler, Ümit Yaşar derken; şiirle haşır neşir olmaya başladım…

*************

Birçok sıfatımın yanında bana ‘Şair’ de diyorlar, zira iki tane ödüllü şiir kitabım var; ‘Adımlarım’ ve ‘Söz Sürgünleri’…

‘Yazmak, En Büyük İktidardır’ der bi  büyük düşünür…

Siz de yazın elinizden, dilinizden, kaleminizden geldiği kadar…

Uysa da yazın, uymasa da…

Zira onlar, sizin öz benliğinizden kopanlardır…

‘Yağdı yağmur, çaktı şimşek; sen de mi şair oldun?’ diye aşağılayanlardır asıl eşoğlueşek; yazmayan, düşünmeyen, üretmeyen;  yazana,  üretene, düşünene laf söyleyendir asıl benliksiz…

Yazın ki yazılsın ve iletilsin gelecek nesillere…

Şiir yazın, bu duyumsadığınızı gösterir…

21 Mart Dünya Şiir Günü’nüz kutlu olsun…