Mutlu bir Nisan sabahına uyandık…

1 Nisan sabahına…

Bu bir 1 Nisan Şakası değil…

Bu bir milletin, cahillikten, bağnazlıktan, yobazlıktan, hurafeci zihniyetten, tarikatlerden, cemaatlerden kurtulma isteğinin tezahürüdür…

Bu özüne dönme arzusunun içgüdüsel yansımasıdır…

Çünkü on yıllardır belediyecilik adına yürütülen avam, sakil, çirkin kültür-sanat anlayışının; Anadolu Erenleri Bektaşi Aşık Kültürü ile uzaktan yakından ilgisinin olmadığını artık farkına varmıştır halk…

Titremiştir ve kendine gelmiştir…

Gece boyu Ankara’da bir adım sokağa kutlamalara katılmadım ve özellikle de havuzcu yandaş kanalları izledim…

Handeciğim yıkıldı misâl, sonuçlar geldikçe hakikaten ağzı bir karış açık kaldı, inanamadı…

Gözleri Selvi ağacını aradı, o da yapraklarını döktüğünden sessizdi…

Ahmet’im Hakan’ım Sultan’ım da pek bir durgundu…

Öyle yu bu sabahtan itibaren ‘Yalamak İstediğiniz Dondurmaya Şu Anda Ulaşılamıyor' moduna büründü zira ortalık…

Ben buna dallarına bahar gelen bir memleket gözüyle bakıyorum…

Neticede herşey aziz milletim için…

Çünkü…

Artık bu kutsal vatan toprakları ve harika millet için…

Herşey Çok Daha Güzel Olacak…